Witajcie, dzieciaki!
Maszeruje bajka przez świat w odświętnej szacie. Gdy ją spotkacie, na pewno ją poznacie. Wiecie, o kim będzie dzisiejsza bajka? O KSIĘŻNICZKACH I RYCERZACH!
Dawno temu na zamku odbył się wielki bal. Zaproszeni zostali przez króla i królową mężni panowie i nadobne damy. Na balu pojawili się wszyscy mieszkający na zamku. Nawet pozwolono bawić się giermkowi. Przybył rycerz w szlachetnej zbroi. Ach może znajdę żonę? pomyślał rycerz. Będzie tyle pięknych księżniczek. Księżniczki wzdychały i się stroiły, bo wiedziały, że będzie rycerz, a może niejeden. Królowa posłała giermka po zakupy: Giermku, mój drogi giermku, rzekła królowa. Idź giermku na bazar i kup mi dużego barana, ponieważ chcę wszystkich dobrze ugościć. A zwłaszcza mojego kochanego męża, króla. Król na te słowa tylko pogłaskał się po brzuszku i z czułością spojrzał na swoje piękne córki, księżniczki, które aż promieniały na myśl o rycerzach. Giermek podrapał się po głowie… jak ja tu przytaszczę tego barana? Może pomoże mi rycerz? Szlachetny rycerz oczywiście pomógł giermkowi, zwłaszcza, że chciał przypodobać się królewskiej parze. Bal zaczął się z pompą! Wszyscy ruszyli do tańca! Księżniczki wirowały jak szalone! Giermek przytupywał nierytmicznie. Król i królowa, dumni ze swojego dzieła, spoglądali ze śmiechem na rycerza, który zasnął w fotelu zmęczony po dniu przygotowań i ciężkim turnieju. No cóż… księżniczki będą musiały poczekać z zalotami”.
Teraz zabawimy się w „Marsz rycerzy”.
Każda osoba z rodzinki otrzymuje kartkę starej gazety i staje w kole. Następnie kładziemy swoją gazetę na podłogę za siebie. W ten sposób ułożone gazety powinny utworzyć drugie koło znajdujące się na zewnątrz koła utworzonego przez rodzinkę:). Podczas recytacji wierszyka wykonujemy następujące czynności:
Maszeruje rycerz drogą – maszerujemy dookoła, na zewnątrz znajdują się gazety
Tupie głośno prawą nogą – zatrzymujemy się i tupiemy kilka razy prawą stopą o gazetę
Teraz wolno biegnie dróżką – zmiana kierunku poruszania się, powoli biegniemy truchtem
Tupiąc cicho lewą nóżką – zatrzymujemy się i cicho uderzamy lewą stopą o gazetę
Nadeszła pora na księżniczki, będzie to zabawa ze śpiewem na melodię „Stoi Różyczka”.
Na melodię „Różyczki” śpiewamy: „Stoi księżniczka w złotej koronie, zaraz usiądzie z kimś z nas na tronie. Ty, księżniczko dobrze wiesz, dobrze wiesz, dobrze wiesz, kogo kochasz tego bierz, tego bierz”. Dzieci ustawiamy w kręgu, w środku którego stoi jedno, wybrane wcześniej dziecko, czyli tytułowa księżniczka. Dzieci kręcą się w kółko w rytm piosenki, następnie księżniczka wybiera z koła jedną osobę, a sama wraca na jej miejsce, a zabawa jest kontynuowana.
Czy wiecie, że księżniczki i rycerze mieszkali w zamku? Co to jest zamek? Wyjaśnijcie znaczenie słowa „zamek”, spróbujcie na drodze skojarzeń: drzwi – zamek do drzwi; kurtka – zamek błyskawiczny (suwak); piasek – zamek z piasku; cegła – zamek jak budowla z cegły.
Weźcie teraz klocki i spróbujcie zbudować z nich zamek. Mieszajcie dowolnie wielkości, kolory i kształty. A może przyda Wam się duże, niepotrzebne pudło?
Prawie na koniec… kilka ćwiczeń logopedycznych
Idziemy w odwiedziny do królewny Różyczki.
a) ćwiczenia języka
Księżniczka każdego ranka rozpoczyna swój dzień od porannej gimnastyki i smacznego śniadania. Różyczce tak bardzo smakowało , że aż się oblizuje (oblizujemy górną, a później dolną wargę), patrzy do lustra i cóż to, czubek nosa i broda są brudne z czekolady, która była na pysznych kanapkach (wysuwamy jak najdalej język i staramy dotknąć się najpierw czubka nosa, a później brody). Ponieważ ciągle czuła smak pysznego śniadanka postanowiła zlizać czekoladę z policzków i zębów (masujemy językiem policzki od wewnętrznej strony i oblizujemy górne i dolne zęby). Na koniec postanowiła zadbać również o podniebienie i zlizać resztki czekolady (otwieramy buzię i masujemy językiem podniebienie).
b) ćwiczenia żuchwy
Różyczka bardzo zmęczyła się podczas posiłku i ziewnęła (pokażcie jak ziewa księżniczka). Aby odpocząć postanowiła wyjść do ogrodu. Jedząc swoje ulubione „żelki” poszła zaczerpnąć świeżego powietrza (pokażcie jak Różyczka zjada swoje „żelki” – przeżuwa).
c) ćwiczenia warg
Wychodząc z zamku posłała całuska swoim rodzicom (spróbujcie posłać całuski cmokając), uśmiechnęła się do swojej niani (spróbujcie odciągać od siebie i zbliżać do siebie kąciki ust), zdmuchnęła płomień palącej się lampki naftowej, stojącej w halu i wybiegła na ogród (dmuchamy w płomień lampki).
Teraz razem z księżniczką Różyczką będziemy spacerować po ogrodzie i obserwować co się tam dzieje.
Różyczka stanęła pośrodku rozmaitych kwiatów i zaczęła oddychać świeżym powietrzem (nabierzcie powietrze nosem i wypuście go ustami. Spróbujcie zrobić to samo tylko z jednoczesnym unoszeniem rąk podczas wdechu i opuszczaniem rąk podczas wydechu). Później przysłuchiwała się muzyce świerszcza, który cykał w trawie (powtarzamy cykanie świerszcza: cyk, cyk, cyk……..). nagle usłyszała szum płynącego niedaleko strumyka. Im bliżej była strumyka, tym szum był głośniejszy (spróbujcie na wydechu wymawiać głoskę : sssssss…, raz ciszej raz głośniej). Różyczka nachyliła się nad strumykiem i wtedy niespodziewanie ukąsił ją wąż. Królewna zadrżała i upadła na ziemię zamieniając się w żabkę. Wskoczyła do strumyka i przyglądała się jak cały dwór jej szuka.
Zapraszamy Was do marszu, biegu i podskoku:
- kiedy usłyszycie bębenek (lub coś z kuchennych sprzętów) będziecie naśladować maszerującą straż dworską, która wyrusza na poszukiwanie księżniczki,
- gdy usłyszycie grzechotkę, będziecie naśladować zmartwionych i biegających po zamku rodziców,
- natomiast, gdy usłyszycie moje klaskanie, będziecie naśladować skaczącą księżniczkę – żabkę, która za wszelką cenę chce powiedzieć, że jest obok szukającego jej dworu
Niedaleko zamku przejeżdżał książę, który usłyszał o tym co się stało i postanowił odnaleźć księżniczkę. Zajechał do bram zamku na koniu (spróbujcie naśladować stukot kopyt konia), szukał Różyczki po całym ogrodzie, aż nagle usłyszał żałosne kumkanie żabki (spróbujcie naśladować kumkanie żabki). Wziął ją na ręce i pocałował (naśladujemy cmokanie). Wtedy czar prysnął i przed królewiczem stanęła księżniczka. Była tak szczęśliwa, że nie mogła przestać się śmiać (pokażcie jak śmieje się księżniczka: ha, ha, ha…). Wkrótce na zamku odbyło się wesele i wszyscy żyli długo i szczęśliwie.
W nagrodę za wykonane zadania obejrzycie 2 bajki, jak zwykle pasujące do naszego tematu. Miłego oglądania!
https://youtu.be/5GA5rNu5KEc
K. Ratajczyk & A. Bugajska