Witajcie po weekendzie, Kochani!
Dzisiaj porozmawiamy sobie, gdzie mieszkamy. Większość z Was nie będzie miała problemów z odpowiedziami na pytania (uczyliśmy się już kiedyś o tym):
− Jak nazywa się nasza miejscowość?
− Czy nasza miejscowość to miasto, czy wieś?
− Po czym to poznajemy?
− W jakim państwie się znajduje?
− Co wam się podoba w waszej miejscowości?
− Czy znacie nazwy ulic, przy których mieszkacie?
− Co można zrobić, żeby nasza miejscowość była jeszcze piękniejsza?
A wiecie, skąd wzięła się nazwa naszej miejscowości?
Według legendy w 1176 r. książę Kazimierz Sprawiedliwy polując w lasach królewskich w okolicy, zabłądził w lesie i spragniony wysłał swojego giermka w poszukiwaniu wody. Ten trafił do leśnej chaty, w której zastał biedne dzieci przymierające głodem i wraz z matką szczerze modlące się wokół garnka z kamieniami by Bóg zamienił je w rzepę. Giermek postanowił wrócić po księcia Kazimierza, a ten zabrał wdowę i dzieci ze sobą do Sandomierza, a potem do Krakowa. Chłopcy dorastali na dworze, a następnie powrócili w okolice dzisiejszej Kolonii Szczercowskiej, dwóch z nich założyło kuźnicę i wytapiało żelazo, a inny został borowym u książąt sieradzkich. Z czasem obok kuźnicy wzniesiono kaplicę i zaczęło powstawać osiedle. Taką właśnie legendę poznać miał Kazimierz Wielki, który lokując nowe miasteczko, na pamiątkę szczerej modlitwy nazwał ją Szczercowem.
(źródło: http://szczercow.pl/historia-miejscowosci-szczercow)
To jest herb Szczercowa. Co to jest herb? Herb to „znak rozpoznawczy” jakiegoś rodu (wielkiej rodziny) lub miasta. Każda miejscowość ma inny herb. 
Zabawa dydaktyczna Rozpoznajemy miejscowość, w której mieszkamy.
Obejrzcie poniższe zdjęcia – charakterystycznych miejsc występujących
w naszej miejscowości. Ciekawe, co one przedstawiają? Na pewno wiecie:-)
A teraz posłuchajcie bardzo starej, ludowej piosenki Kciuciubabka:
I. Z liści chałupkę miała,
słomą ją podpierała.
Wyr, wyr, wyr, ha, ha, ha.
Dyli, dyli, dyli, da, dana,
słomą ją podpierała.
II. A zgadnij, kto to taki,
co za gość lada jaki?
Wyr, wyr, wyr, ha, ha, ha.
Dyli, dyli, dyli, da, dana,
co za gość lada jaki?
W przerwie między zwrotkami można bawić się tak: dzieci stoją w szerokim kole, w środku stoi chętne dziecko – Kciuciubabka – z zasłoniętymi oczami. Pomiędzy dziećmi a Kciuciubabką toczy się rozmowa.
− Babciu, na czym stoicie?
− Na beczce.
− A co w tej beczce jest?
− Kapusta i kwas.
− To łapcie nas!
Dzieci okręcają Kciuciubabkę dookoła i uciekają, a ona ich łapie. Złapane dziecko zostaje Kciuciubabką.
Na koniec pokolorujcie kredkami lub pastelami herb Szczercowa:
